Golven van zoetigheid
09 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Durban
Golven van zoetigheid
Beloofd is beloofd; een vervolg op onze eerdere blogs is nu beschikbaar. Onze vorige blog is helaas door een verhuizing van de website van waarbenjij.nu terecht gekomen bij een andere gebruiker. Ben benieuwd naar de gezichten wanneer ze lezen over de AfricaMercy als de onbekende reiziger reist door China of een lange trip maakt naar Australië. Gelukkig is er een back-up gemaakt, de vorige versie komt zeker weer beschikbaar!
Lost and….found vertelde over onze eerste ervaringen op het schip. Een zoektocht en ontdekkingsreis tegelijk. Na twee weken aan boord is het schip nu ons ‘thuis’. De rollen zijn nu omgekeerd, verloren bemanningsleden vragen zelfs aan ons de weg als ze er even niet meer uitkomen. We zijn ook ondertussen cracks geworden in het verstoppertje spelen; geweldig om de kleine tussendoortjes en gangetjes te vinden, elke deur verbergt een nieuwe mogelijkheid om naar het volgende deck te gaan.
Een week werken laat zijn sporen na, opstaan na een eerste week werken blijkt een uitdaging te zijn van de eerste orde! Stap voor stap werken we samen toe naar het ontbijt, al bewegend bemerken we dat onze anatomielessen onvoldoende informatie hebben oplevert, we blijken over spieren te bezitten die niet eerder hebben geprotesteerd. Het is zaterdagmorgen half zes in de ochtend! Als volleerd ‘hunters’ kleden we ons op een dag vol avontuur, een adembenemende safari! We gaan op zoek naar nijlpaarden, krokodillen, olifanten, kortom een selectie van wild waar de Zuid-Afrikaanse braai jaloers op wordt. Buiten gekomen wacht ons het vervoer, een lokale ondernemer die safaritoers organiseert. We rijden richting de grens van Mozambique, een rit van meer dan 3 uur! Genoeg tijd om onze medepassagiers te leren kennen en een extra dutje te doen. Helaas doet het weer niet mee die dag, het is ‘slechts’ 15 graden en de vergelijking met de Hollandse herfst dringt zich op. Troostvolle gedachte is dat het echte weer in Nederland slechter is! Door de harde wind wordt een ontmoeting met een nijlpaard vervangen door een ontmoeting met neushoorns. De vaartocht in St-Lucia wetland park gaat niet door.
Het wordt uiteindelijk een hele dag verblijf in het uMfolozi game reserve! Een prachtige ervaring in een uitzonderlijk groot gebied van meer dan 50.000 hectaren. Na de eerste enthousiaste ‘ontmoetingen’ met de big-five stoppen we bij een meertje om wat foto’s te maken. Bij het instappen verschijnt op de heuvelrug een grote bul, een mannetjesolifant met vervaarlijke slagtanden. Enthousiast worden de eerste foto’s gemaakt….totdat blijkt dat we in het pad staan richting het meer. Een steeds sneller lopende bul komt richting onze busjes en met breed uitstaande oren dreigt hij zelfs een van de busjes omver te lopen. Een snelle reactie van een van de chauffeurs voorkomt een ongewenste ontmoeting. Een prachtige ervaring rijker verlaten we het park.
Het gezegde ‘onze lieve Heer heeft vreemde kostgangers’ krijgt op zondagochtend een bijzondere invulling. Bij aankomst bij de kerk,’The Rock Church’, blijken apen de bezetting te zijn van het worshipteam! Luid krijsend maken ze plaats voor de band. De zondagmiddag is ons moment van huishoudelijke klusjes, het schoonhouden van onze hut, het ritueel van wassen en een moment vinden om wat te kunnen lezen. We dachten, gezien het aantal boeken wat we meegenomen hebben, dat er meer tijd zou zijn. Hoogstwaarschijnlijk zullen de meeste boeken weer ongelezen in de koffer belanden, de dagen zijn volledig gevuld!
Golven van zoetigheid; rijdend door het landschap valt èèn ding op, we rijden door velden vol met suikerriet, een van de belangrijkste exportproducten van Zuid-Afrika. Vlak bij de AfricaMercy meren de grote bulkcarriers aan om de ruimen te vullen met grote hoeveelheden gewonnen rietsuiker. Het zoete vinden we ook in de afgeronde klussen aan boord. Inmiddels hebben we een nieuw zoeklicht geplaatst op het bovenste deck, juist boven de brug. Ook zijn kabeldoorvoeringen op verschillende plaatsen op het schip vernieuwd en zijn overbodige kabels verwijderd. Een belangrijk onderdeel wat bijdraagt aan de brandveiligheid aan boord en de waterdichtheid.
Het zoete smaakt naar meer. Naar het ontdekken van meer diepgang in ons geloofsleven, naar verbondenheid tussen mensen, naar het onbekende van een nieuw land, naar zelfs een volgende verbintenis samen met MercyShips! Het is onmiskenbaar onderdeel van ons denken geworden, en we ervaren daarin Gods leiding, verwondering veroorzakend en ook dankbaarheid. Dankbaar voor het zoete wat zich laat kennen in de meest kleine dingen zoals in ontmoetingen en het werk wat we mogen doen!
We kijken uit naar een nieuwe week aan boord, vol uitdagende taken en bijzondere ontmoetingen!
Beloofd is beloofd; een vervolg op onze eerdere blogs is nu beschikbaar. Onze vorige blog is helaas door een verhuizing van de website van waarbenjij.nu terecht gekomen bij een andere gebruiker. Ben benieuwd naar de gezichten wanneer ze lezen over de AfricaMercy als de onbekende reiziger reist door China of een lange trip maakt naar Australië. Gelukkig is er een back-up gemaakt, de vorige versie komt zeker weer beschikbaar!
Lost and….found vertelde over onze eerste ervaringen op het schip. Een zoektocht en ontdekkingsreis tegelijk. Na twee weken aan boord is het schip nu ons ‘thuis’. De rollen zijn nu omgekeerd, verloren bemanningsleden vragen zelfs aan ons de weg als ze er even niet meer uitkomen. We zijn ook ondertussen cracks geworden in het verstoppertje spelen; geweldig om de kleine tussendoortjes en gangetjes te vinden, elke deur verbergt een nieuwe mogelijkheid om naar het volgende deck te gaan.
Een week werken laat zijn sporen na, opstaan na een eerste week werken blijkt een uitdaging te zijn van de eerste orde! Stap voor stap werken we samen toe naar het ontbijt, al bewegend bemerken we dat onze anatomielessen onvoldoende informatie hebben oplevert, we blijken over spieren te bezitten die niet eerder hebben geprotesteerd. Het is zaterdagmorgen half zes in de ochtend! Als volleerd ‘hunters’ kleden we ons op een dag vol avontuur, een adembenemende safari! We gaan op zoek naar nijlpaarden, krokodillen, olifanten, kortom een selectie van wild waar de Zuid-Afrikaanse braai jaloers op wordt. Buiten gekomen wacht ons het vervoer, een lokale ondernemer die safaritoers organiseert. We rijden richting de grens van Mozambique, een rit van meer dan 3 uur! Genoeg tijd om onze medepassagiers te leren kennen en een extra dutje te doen. Helaas doet het weer niet mee die dag, het is ‘slechts’ 15 graden en de vergelijking met de Hollandse herfst dringt zich op. Troostvolle gedachte is dat het echte weer in Nederland slechter is! Door de harde wind wordt een ontmoeting met een nijlpaard vervangen door een ontmoeting met neushoorns. De vaartocht in St-Lucia wetland park gaat niet door.
Het wordt uiteindelijk een hele dag verblijf in het uMfolozi game reserve! Een prachtige ervaring in een uitzonderlijk groot gebied van meer dan 50.000 hectaren. Na de eerste enthousiaste ‘ontmoetingen’ met de big-five stoppen we bij een meertje om wat foto’s te maken. Bij het instappen verschijnt op de heuvelrug een grote bul, een mannetjesolifant met vervaarlijke slagtanden. Enthousiast worden de eerste foto’s gemaakt….totdat blijkt dat we in het pad staan richting het meer. Een steeds sneller lopende bul komt richting onze busjes en met breed uitstaande oren dreigt hij zelfs een van de busjes omver te lopen. Een snelle reactie van een van de chauffeurs voorkomt een ongewenste ontmoeting. Een prachtige ervaring rijker verlaten we het park.
Het gezegde ‘onze lieve Heer heeft vreemde kostgangers’ krijgt op zondagochtend een bijzondere invulling. Bij aankomst bij de kerk,’The Rock Church’, blijken apen de bezetting te zijn van het worshipteam! Luid krijsend maken ze plaats voor de band. De zondagmiddag is ons moment van huishoudelijke klusjes, het schoonhouden van onze hut, het ritueel van wassen en een moment vinden om wat te kunnen lezen. We dachten, gezien het aantal boeken wat we meegenomen hebben, dat er meer tijd zou zijn. Hoogstwaarschijnlijk zullen de meeste boeken weer ongelezen in de koffer belanden, de dagen zijn volledig gevuld!
Golven van zoetigheid; rijdend door het landschap valt èèn ding op, we rijden door velden vol met suikerriet, een van de belangrijkste exportproducten van Zuid-Afrika. Vlak bij de AfricaMercy meren de grote bulkcarriers aan om de ruimen te vullen met grote hoeveelheden gewonnen rietsuiker. Het zoete vinden we ook in de afgeronde klussen aan boord. Inmiddels hebben we een nieuw zoeklicht geplaatst op het bovenste deck, juist boven de brug. Ook zijn kabeldoorvoeringen op verschillende plaatsen op het schip vernieuwd en zijn overbodige kabels verwijderd. Een belangrijk onderdeel wat bijdraagt aan de brandveiligheid aan boord en de waterdichtheid.
Het zoete smaakt naar meer. Naar het ontdekken van meer diepgang in ons geloofsleven, naar verbondenheid tussen mensen, naar het onbekende van een nieuw land, naar zelfs een volgende verbintenis samen met MercyShips! Het is onmiskenbaar onderdeel van ons denken geworden, en we ervaren daarin Gods leiding, verwondering veroorzakend en ook dankbaarheid. Dankbaar voor het zoete wat zich laat kennen in de meest kleine dingen zoals in ontmoetingen en het werk wat we mogen doen!
We kijken uit naar een nieuwe week aan boord, vol uitdagende taken en bijzondere ontmoetingen!
-
09 Juli 2016 - 18:24
Cock:
Mooi verslag weer jongens en leuke foto ,s fijn dat jullie het naar je zin hebben zeker jannie . Gr van hier en en knuffel -
10 Juli 2016 - 13:28
Hans:
Ad, het moet een geweldige ervaring zijn, mee te maken wat jij beleeft met tegelijkertijd het besef dat het nog lang niet voorbij is. Daarbij, het lijken me niet bepaalde gebaande paden ...
Ik vind het social program deel wel wat overheersend ... snoep safari :):)
Het lijkt alsof die grote mannetjesolifant wilde zeggen: hier ben je niet voor gekomen. Aan de slag en wel direct.
Het zij je overigens van harte gegund Ad.
Hartelijke groet vanuit een, inderdaad, meer voorspelbare omgeving,
Hans
-
10 Juli 2016 - 17:30
Grada:
Hee wat weer een mooi verhaal :) Heerlijk om te lezen. En gezellig dat jullie wat leuke foto's hebben toegevoegd. Kunnen we nóg een beetje meer inleven in jullie wereldje...
liefs van deze kant -
10 Juli 2016 - 19:51
Jolanda :
Amici,
wat een ervaringen, wat een belevenissen. Leuk om deelgenoot te zijn.
Ik zie Ad lekker aan het klussen, maar hoe mis het met jou Jannie, de schaar al gehanteerd?
Veel succes gewenst en tot het volgende verslag:-) -
10 Juli 2016 - 20:31
Antje:
Weer genoten van jullie ervaringen én foto's! Tot de volgende keer. Blessings. -
10 Juli 2016 - 22:37
Marjan Van Zandwijk:
Wat superleuk om van jullie avonturen te lezen. Lijkt me best eng met die olifant!! Je schrijft heel boeiend en beeldend. Wat fijn dat jullie het zo goed hebben. Gods zegen en een knuffel van ons uit Tiel. -
16 Juli 2016 - 15:11
Rob Van Wezel:
Dag Ad, leuk om te lezen. Veel plezier daar! -
16 Juli 2016 - 21:09
Lilian:
Ik hoop dat er nu een berichtje door komt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
