Spiegeltje, spiegeltje………..op de vloer?

Werken aan boord van het mv ‘AfricaMercy’, Canarische eilanden juli 2013, deel 2

Waarmee begint nu eigenlijk een dag op de Africa Mercy? Als om kwart over zes de wekker gaat is het ritueel zoals thuis, de persoonlijke verzorging. Met behulp van een spiegel fatsoeneren we het gezicht en de haren, alles in de plooi voor het ontbijt. Half zeven scherp is daar het ontbijt, met een variëteit aan serials, yoghurt en af en toe een donut die als een blok beton op de maag ligt voor de rest van de ochtend. Overigens is een geroosterde boterham niet te versmaden, zeker met een heerlijk eitje daarbij.

Dus niets te klagen, en na dit stevige ontbijt is het steevast het overleg met elkaar als team om de dag voor te bereiden. Niet alleen het werk wordt besproken, ook is er tijd voor het delen van verhalen (wat ik al schreef in de vorige blog), en tijd voor gebed. Heerlijk als dan twee talen door elkaar heen lopen, hier en daar een woord Nederlands toevoegend en zo dragen we bij aan de beheersing van de Nederlandse taal door onze Amerikaanse collega’s. Niet alleen Amerikanen, ook Duitsland, Roemenië, Engeland en Australië zijn vertegenwoordigd. Een bont gezelschap dus.

Rond een uur of 10 ’s ochtends is er tijd voor een break, coffee at the Starbucks Cafe. Heerlijk om zo een paar minuten te rusten na enkele keren vanaf dek 2 naar dek 8 geklommen te zijn en natuurlijk weer terug. Tussen 12.00 uur en 13.00 uur is het lunchtijd, waarbij het een vorm van discipline is om je niet te laten verleiden om dan al aan de warme maaltijd te beginnen. Zoals gebruikelijk is het dan al mogelijk om voor iets van pasta te kiezen of een heerlijk stukje kip. Drie uur ’s middags is het weer even uitblazen met een blikje of een kop thee. De dag sluit af met een maaltijd tussen vijf en zes uur ’s avonds. Ook dan weer uitgebreid warm eten. Het weekend steekt daar dan wat karig bij af, ’s middags wordt er geen lunch geserveerd, dus bij het ontbijt extra alert wezen om een lunchpakket samen te stellen.

Vorige keer stonden de ovens in de warme belangstelling van deze blog, deze week was het tijd om de gehele galley weer in ere te herstellen. Met veel inspanning is dit uiteindelijk gelukt en werkt nu alles weer naar behoren. Veel machines zijn vanuit de crewgalley teruggeplaatst in de grote galley, en de eerste maaltijd op woensdagavond liet geen twijfel bestaan over het succes van deze ‘transplantatie’.

Ook het werk in het hospitaal moest einde van de week klaar zijn voordat het schip vertrok naar Tenerife. Dus op dinsdagochtend zijn we enthousiast gestart met het “verbouwen” van een van de operatiekamers. De nieuwe bestemming is recoveryward. Daarvoor bleek het nodig om een schuifwand te verwijderen en een nieuwe permanente wand te plaatsen. Het leek in eerste instantie een gemakkelijke klus, echter na het controleren van de materialen die ’s maandags per container waren aangevoerd bleek de maatvoering niet in orde. Op zich geen punt, echter er werd een zwaar beroep gedaan op onze creativiteit. Hoe we het uiteindelijk na lang zwoegen voor elkaar hebben gekregen is daarmee direct het geheim van smid geworden. Maar dat het uiteindelijk ’s avonds om half acht klaar was vervulde ons met zeer gepaste trots. De foto’s geven goed aan wat we die dag hebben gedaan.

De woensdag is goed besteed aan het afwikkelen van de laatste klusjes in de galley en daarna de voorbereidingen voor het inrichten van het hospitaal. De tijd glijd langzaam weg en daarmee is ook de tijd van afscheid aangebroken. Elke dag komen er nieuwe mensen aan naast het vertrek van zeer gewaardeerde krachten. Dus op gezette tijden is het ’s avonds onder het genot van een drankje (op de wal) weer afscheid nemen van bekende gezichten, met alles wat we meemaken aan boord zijn dat ondertussen vriendschappen geworden. Dus ook op de woensdagavond naar de boulevard van Las Palmas en met het zicht op de zee en een ondergaande zon afscheid genomen van weer een paar teamleden met de plechtige belofte om elkaar in ieder geval de foto’s op te sturen.

Donderdag en vrijdag hebben we weer hard gewerkt aan het hospitaal, de inventaris is weer op zijn plaats gezet wat op zich al een heikele klus was. Weken hebben de werfmensen gewerkt aan de vloeren, tot zelfs op de knieën de laatste oneffenheden wegwerkend, wat uiteindelijk resulteerde in een geweldig blinkende vloer. Voor vele bemanningsleden een reden om zichzelf de kans niet te ontnemen om je spiegelbeeld te zien in een groene atmosfeer, de spiegelende vloer van het hospitaal. Als we de vloer zo kunnen houden dan zijn spiegels verder overbodig aan boord.
Aan het team dus de verantwoordelijke taak om zonder de spiegel te beschadigen de inventaris terug te plaatsen, wat ons uiteindelijk gelukt is. Maandag worden de laatste puntjes op de i gezet en kan ook dit hoofdstuk in het boek worden afgesloten.

Wat mij nog rest is jullie volgende week deelgenoot te maken van de ‘zeereis’ van Las Palmas naar Tenerife. Het belooft een ‘bumpy’ sail te worden!!

Met een hartelijke groet en Blessings from the Africa Mercy,

Ad